De reis
Eerder dit jaar postte ik al over mijn nieuwe hobby Kettlebell Sport??. Ik had de smaak helemaal te pakken. Een sport waarbij je kracht, cardio en techniek combineert; ik vond het helemaal te gek. Deze gekte is niet afgenomen en na 9 maanden training stond ik uiteindelijk vorige week zaterdag 31 november ’24 op het NK Kettlebell Sport te Eindhoven.
Ergens blijft het me verbijsteren, 9 maanden, hoe is dat nu eigenlijk? En na 9 maanden een nieuwe sport beoefenen ging ik al naar het NK! Maar als ik er langer over nadenk, ik heb er vanaf het moment dat ik eind februari verkennend bij Jaap’s Gym binnenstapte, ook alles voor gedaan. Structureel heb ik 3x in de week getraind. Het waren trainingen die zorgvuldig waren afgestemd op mijn vermogen om zo optimaal te groeien in de techniek en het verzetten van gewicht. Met name thuis en 1x in de maand in Oldenzaal.
De groeicurve was steil en daarbij was, en is het nog steeds, van belang om ook goed te blijven aanvoelen wat mijn lichaam wel aankan en misschien ook niet. Het eerste doel was dan ook om de techniek goed onder de knie te krijgen met relatief lichte gewichten. Na 2,5 maand trainen, nam ik vervolgens deel aan mijn eerste wedstrijd, de Jaap’s Gym Kettlebell Open, met relatief lichte gewichten. Deze eerste wedstrijd was een succes, ik had het onder de knie. Na het aantonen van de bekwaamheid met deze 10 kg’s was het tijd voor een stapje omhoog. Een maand later, bij de Erasmuscup in juni, deed ik de sets long cycle (LC) en snatch met de 12kg’s op het platform.
Achilleshiel
Bij de Erasmuscup bleek wel dat ook ik een Achilleshiel heb. Ik kreeg last van mijn onderarmen, kon de trainingen (met name LC) niet meer volmaken en daar moesten we iets mee. De programmering van de training is aangepast om mijn armen niet verder te overbelasten. De fysio is ingeschakeld voor dry needling en rekoefeningen. En de techniek is verder ontleed om te kijken of er een ‘energielek’ kon worden geconstateerd. Een energielek zorgt namelijk voor extra belasting. Rond die tijd kwam ook de zomervakantie eraan en drie weken zonder kettlebells was geen overbodige luxe.
De opbouw na de vakantie was rustig. Uitgesmeerd over een aantal weken hebben we de belasting weer rustig opgebouwd. Sindsdien blijven mijn onderarmen mijn zwakke plek, maar het is onder controle. Eind oktober kon ik dan ook met de 14kg’s op een gecontroleerde manier meedoen aan de triatlon met 6 minuten sets in Zuidwolde. Dit was de grote test voor het laatste blok training voor het NK. Aan de hand van deze wedstrijd gingen we mijn doelen bepalen.
Doelen
Per onderdeel had ik wel een doel, maar de doelen verschilden onderling van elkaar. Tijdens de zomer had ik mentaal toch wel een deukje opgelopen met de pijn in mijn onderarmen. Ik voelde het bij alle disciples wel, maar de LC was wel het grote probleem. De clean was haast niet te doen en ik was bang om blijvende schade te houden aan mijn armen. Ook bij het terug opbouwen van de belasting zat deze angst me soms in de weg en heb ik in het begin de kettlebells halverwege een set nog wel eens neergezet. Ik moest mezelf gaan vragen heb ik nu echt pijn die tot schade leidt of is dit het normale ongemak? Het beantwoorden van die vraag was lastig, maar werd wel beter naarmate we de techniek ook nog verder verbeterd hebben. Pas een week voor de triathlon in Zuidwolde geloofde ik erin dat ik daar 6min LC kon draaien. Ik heb het ook kunnen waarmaken, maar makkelijk was het niet. Voor het NK heb ik dan ook ingezet op 10 minuten volmaken met 2x12kg.
Voor de jerk was het volledig anders gesteld. Al sinds het begin is dit mijn favoriete onderdeel. Er zijn minder puzzelstukjes nodig om de puzzel te leggen. Het gewicht moet omhoog en weer omlaag. De kracht komt daarbij uit je benen. De daarbij vereist kracht en explositiviteit heb ik wel. Het lastigste bij de jerk is de vaste handpositie in de rack. Na een paar minuten is dat echt naar. In voorbereiding op het NK heb ik met 14kg gericht op een set met 12 herhalingen per minuut. Dit was intensief, maar ook goed vol te houden. Ook bij de triathlon kon ik dit en had ik in 6 minuten 71 herhalingen. Oftewel het doel van de jerk was om de 10min te draaien met 12 die twaalf herhalingen.
Wat ik tot nu heb gemerkt bij de 3 wedstrijden (Jaaps Gym Open, Erasmuscup en de triathlon) is dat ik de LC het zwaarst vind, de jerk een stuk makkelijker, maar wel intensief en de snatch als afsluiter wel te doen. Naar de wedstrijd toe merkte ik dit ook heel erg. De LC vond ik heel spannend, daar keek ik tegenop. De jerk zou afzien worden, maar tof, oftewel daar had ik zin in. En de snatch, die is leuk aan het einde, maar ik was er totaal niet mee bezig. Het grootste doel op de snatch was daarom voor mij ‘lekker snatchen’ en de nodige herhalingen halen voor een rank II op de biathlon (combinatiescore van de jerk en snatch).
Laatste aanloop + fiber/watercut
Na het laatste blok training was het tijd voor een deload. Ik had nog langere sets gedraaid met de wedstrijdgewichten. Daarnaast was ik voluit blijven hardlopen, waaronder een halve marathon op Terschelling. Oftewel, het lijf was zwaar belast en moe. Tijd voor een week supercompensatie en ik zou shinen.
Verder moest ik deze week wat spelen met mijn eten en drinken. Bij deze wedstrijden wordt je uiteindelijke score bepaald aan de hand van de Koehorstformule. Een rol hierbij spelen het gewicht van de gebruikte kettlebells, het gewicht van de atleet en het aantal gedraaide herhalingen. Daarnaast kun je bij een wedstrijd een bepaalde rank behalen en je mogelijk kwalificeren voor de Nederlandse A-klasse (rank II) of internationale wedstrijden (rank I). Zoals te zien in de rankingtabel ligt een belangrijk kantelpunt voor mij bij de 85kg. Als ik bij een wedstrijd inweeg onder de 85kg, hoef ik voor het behalen van een rank II en daarmee een kwalificatie voor de A-klasse op het volgende NK, minder herhalingen te maken met de 14kg’s, dan wanneer ik zwaarder ben.
Mijn gewicht schommelt momenteel rond de 87kg en ik had al onderzocht dat ik met manipulatie van mijn eten en drinken er voor kon zorgen dat ik op de dag van de wedstrijd zou inwegen op 85-kg. De timing was wel een beetje prut, want de dag na het NK zou ik ongesteld worden, wat betekent dat ik zomaar veel zwaarder kon zijn…
De voorbereiding was niet optimaal, de hunkering naar chocola en snoepen was groot, maar het is me gelukt om de laatste dagen de koolhydraten en vezels te mijden. Wat je hiermee bereikt is dat je lichaam uiteindelijk minder vocht vasthoudt, omdat koolhydraten en vezels meer vocht vasthouden dan eiwitten en vetten. Ook heb ik twee dagen lang heel veel gedronken om de laatste dag de kraan af te knijpen. De twee dagen veel drinken stimuleerde mijn lichaam om veel vocht af te drijven, ook op het moment dat ik niet meer dronk. Het was allemaal niet voor niks, want bij NK woog ik om 10.15 uur in de ochtend, nuchter 84.9kg! Doel behaald.
Gameday!
Na het inwegen had ik nog minder dan een uur voordat ik mijn 10 minuten set LC moest draaien. Omdat ik graag onder de 85kg wilde inwegen, had ik alle koolhydraten en vocht gemijd, wat betekende dat mijn energielevels niet optimaal waren. Ik had witte broodjes met jam mee om nog wat snelle koolhydraten in het systeem te krijgen. Verder had ik drinken met de nodige zouten (ORS en sportdrank) mee om mijn vochthuishouding weer wat op orde te krijgen.
Dat ik zo vlak voor de wedstrijd nog ging eten en drinken heb ik wel gemerkt tijdens mijn set in de vorm van misselijkheid, maar het heeft mijn prestatie gelukkig niet echt beïnvloed. Ik heb uiteindelijk de 10 minuten volgemaakt met 81 herhalingen en daarmee mijn gestelde doel dik behaald! Ook mijn onderarmen hebben het goed overleefd, wat betekent dat mijn vertrouwen in de LC is hersteld en we lekker door kunnen bouwen :). Het enige wat ik moest doen was meteen na de set goed mijn onderarmen rekken.
Deze eerste set beloofde wat voor de tweede; de jerk. De LC was een succes en bij de andere wedstrijden heb ik ervaren dat de andere sets mij altijd meevallen. De jerk is mijn favoriete onderderdeel en ik dacht “hierop ga ik knallen. Ook al wordt het afzien, we gaan door! 12 herhalingen per minuut volhouden tot 10 minuten is misschien een uitdaging, maar ik ga in de buurt komen”.
Achteraf gezien is dit het onderdeel waar ik van baal. De dag was wel chaotisch (we zaten in een grote zaal met chaos van andere evenementen), maar alles was in principe onder controle. Ik ging ritmisch mijn gang, omhoog en omlaag. Elke 3de en 8ste seconde dipte ik naar beneden om explosief de bells uit mijn benen omhoog te lanceren. Vanuit deze explosieve strekking, zakte ik vervolgens diep in de tweede dip om de bells met gestrekte armen te vangen en op te staan. Ik hield dit tempo vlot, waardoor ik alle tijd had de bells over het denkbeeldige plakband over mijn schouders terug te laten glijden in de rack met zelfs nog een seconde tijd voor rust, voordat ik de eerste dip weer inzette voordat alles opnieuw begon.
Qua cardio was het intensief, maar zeker niet té. Hetzelfde goldt voor de armen. De jerk is zoals gezegd echt vervelend voor de handen, want je kan nooit even je handen van positie laten wisselen. En dat voel je, maar dat mag. Dat was ook het niveau waar ik op zat: het deed zeker geen pijn, maar toch wilde ik ze neerzetten voordat de tien minuten voorbij waren. Ik had gewild dat iemand tegen me had kunnen zeggen dat dit niet mocht, want van mezelf mocht ik ze neerzetten. Ook al was het nergens voor nodig… 77 herhalingen.
Wat baalde ik hiervan! Eerlijk gezegd ik baal nog steeds. Maar een ding was zeker, bij die snatch zou die bell wel koste wat kost in de lucht blijven. En daar is die ook gebleven. Bij de triathlon in Zuidwolde had ik op een lekker hoog tempo gesnatched en ik was ervan overtuigd dat ik dat hier ook kon. Bij dit onderdeel mag je gedurende de tien minuten maar een keer wisselen van hand. Mijn coach had nog ingefluisterd dat ik vooral niet te lang moest doorsnatchen op rechts. Het is namelijk makkelijk om te lang (meer dan de helft van de tijd, 5 minuten) door te snatchen op rechts omdat dit mijn dominante en sterke kant is. Hoewel het mijn sterke hand is, kun ik toch vermoeid raken en bestaat de kans dat ik vertraag en dat ik sneller was geweest met links.
Ik ging met rechts als een speer van start, maar wat ik vantevoren niet had zien aankomen is dat ik na een aantal minuten mijn hand voelde opentrekken. De laatste techniekoefeningen waren er nog op gericht geweest dat ik met een gestrekte arm de kettlebell zou vangen. Hier kan van alles misgaan, namelijk op het verkeerde moment in de lucht de bell echt pakken, maar ook door de verkeerde timing de bell nog niet op de juiste plek in de handpalm te hebben, waardoor hij nog moet schuiven. Deze frictie van het schuiven, in combinatie met dat ik al twee sets had gedraaid, heeft er helaas toe geleid dat ik een blaar kreeg die open scheurde. Shit.
Mijn plan was om ongeveer halverwege van hand te wisselen, maar nu moest dat toch echt eerder. Dit betekende dat ik alleen de eerste vier minuten op rechts heb gesnatched en nog zes minuten moest volmaken op links. Deze zes minuten op links waren interessant, want het is niet mijn dominante hand en mijn schouder is qua aansturing een beetje instabiel. Maar, eerlijk gezegd, het was prachtig. Na het baalmoment van de jerk stonden mensen van de kant me toe te schreeuwen dat ik hierop door moest gaan. En ook tussen mijn oren zat het anders. Ook al was mijn linkerarm/schouder boven het hoofd moe, ik heb het afgemaakt. 176 herhalingen. En het leukste was nog wel, met deze combinatie van 77 jerks en 176 snatches heb ik mijn rank II op zowel de biathlon als de snatch gehaald. En ik heb ook een mooi stukje eremetaal verdiend.
Nu ik dit schrijf ben ik inmiddels alweer een week verder. Ik ben een weekje weggeweest voor werk en heb de bells niet aangeraakt. Ook al baal ik van de jerk, ik ben echt supertevreden met wat ik heb neergezet. De nieuwe doelen beginnen al te vormen. Het volgende doel is een rank I op de biathlon, dat betekent op de jerk en de snatch met 16kg een gecombineerde score van 158. De samenstelling van deze score bestaat uit het aantal jerks gedraaid in 10minuten + 0.5 keer het aantal gehaalde snatches. Als ik dat in de komende maanden haal tijdens een wedstrijd, kwalificeer ik mij voor het WK in Milaan. Het nieuwe doel is gesteld 😉