Afgelopen weekend eind januari zaten we midden in de winter in Nederland. De temperatuur lag die week rond het vriespunt en ook de temperatuur van het buitenwater begon steeds wat verder te zakken. Deze daling van het kwik doet mij in januari altijd deugd, want misschien kunnen we dan wel op natuurijs schaatsen! Schaatsen zat er helaas nog steeds niet in, maar afgelopen weekend mochten we wel op een andere manier van de kou genieten.
Enkele maanden geleden, toen het nog een dikke 10 graden was, had Dorien bedacht dat ze haar verjaardag met vrienden op een speciale manier wilde vieren. Actief en buiten in de natuur. En het liefst ook nog een beetje uitdagend.
Zaterdag was het zover en stonden er om 16:00 10 vrienden bij ons in de woonkamer klaar om te vertrekken naar het Zilvermeer. De outfit van iedereen bestond uit badkleding onder een sportoutfit met een bovenste laag bestaande uit winterjas, muts en handschoenen. De temperatuur buiten lag immers rond het vriespunt, dus alleen de joggingbroek en het soort jasje waren niet genoeg. Na een korte wandeling door de wijk werken wij bij de parkeerplaats op het Kardinge ontvangen door Mischa die ons aan de hand van de russische methode zou laten kennismaken met het water. Oef, dacht ik, dat wordt wat, ik heb het nu al koud!
Zwemmen volgens de Russische methode kenmerkt zich door: zwemmen in water rond het vriespunt, structuur, specifieke opbouw, een warming-up, bewustwording en kort en krachtig het water in. Het doel van zwemmen in koud water is de gezondheid verbeteren.
Vanaf dat ontvangstmoment werden we zo goed als aan de hand meegenomen. We vertrokken in een rustig tempo aan een wandeling over het Kardinge. We konden nog bespreken wat gingen doen en de hartslag werd al rustig omhoog gebracht. Al wandelend kwamen we aan bij het strandje aan het Zilvermeer, de perfecte plek om het lichaam verder op te warmen. Jumping jacks, lunges, stukjes rennen, alles bij elkaar zorgde ervoor dat met de vrieskou de jas moest worden open geritst.
Daarnaast werden we ook nog mentaal geprept. Als je in het water ligt, vertelde Mischa, krijgt je lichaam een schikreactie. Daar moet je doorheen. Dit gaat beter als je het water omarmt en rustig blijft ademhalen. Inademen door je neus en uit door je mond. En als je straks in het water bent, dat 3 a 4 graden is, is dat ook waar het om gaat, het opzoeken van dat punt dat de schrikreactie weggaat. We gaan tweemaal het water in en dan zul je ook zien dat de tweede keer makkelijk wordt. De verbrandingsmotor in je lichaam zal aanslaan en je ledematen van de doorbloeding rood uitslaan.
Vanuit deze warming up liepen we door naar de waterkant en voor ik het wist lagen we de eerste keer ook in het water. Pak je ruimte, rustig doorlopen, ook al is er een kuil en blijven ademen. Dit duurde zo’n 20 a 30 seconden en toen gingen we er alweer uit. Tijd om in beweging te komen, zorg dat je warm blijft en nog een keer. Waar ik de eerste keer terughoudend tot onder mijn borst in het water zat, ging ik met gemak de tweede keer verder. Daarna was het weer in beweging komen en opwarmen. Voor ik het wist stond ik me droog te deppen en aan te kleden met een kopje thee in de hand. Op koude vingers na viel het eigenlijk wel mee met de kou. En ook later met de rest van het feestje thuis had ik het heerlijk warm!