In het kader van de buitensportactiviteiten hadden wij afgelopen weekend iets superleuks op de planning staan.
Afgelopen April werd ik 30 en als van Dorien had ik een kanoweekend cadeau gekregen. Nog geen details bepaald. Het was nog fris en we zaten midden in de oplaai van Corona, maar het plan was er.
Via de kanokaart van Kanoweb kwamen we bij een route van 70km door de Weerribben. Dat zou toch moeten lukken in 2 dagen.
Ter verkenning zijn we laatst op de racefiets bij Blokzijl geweest en het leek ons gewoonweg supertof.
Dus we hadden een kano gehuurd in Giethoor, een Canadees voor 2 tot 3 personen. Een reservering gemaakt op de camping in Muggenbeet en verder was het een tentje en anti-muggenspray meenemen.
We vertrokken op zondagochtend in Giethoorn. Het was al druk van de toeristen. Veel Nederlanders in tegenstellingen tot de Chinezen waar je altijd verhalen over hoort.
’Hebben jullie ervaring met de kano?’
Zeker! Gekanoed in Zweden! (Dit bleek dus een Kayak te zijn). ’Alright, veel plezier!’
En off we go! Met eenrichtingsverkeer gingen we naar de Bovenwijde en vandaar door allerlei leuke waterwegen door. Het ging van small watertjes tot een grote oversteek bij een kanaal. Erg makkelijk allemaal, want ik had de route op de Garmin gezet.
Rond de lunch hebben we de boot aangelegd en heerlijk tegen een boom aan van onze bammetjes met Nutella genoten. ’Nou dat gaat lekker!’
We kregen een lange rechte weg en dat was het moment om mijn gopro tevoorschijn te toveren. Voor optimaal filmateriaal heb ik een dyi drijvende frisbee :).
We kano’den verder tot vlak voor het Giethoornse meer, toch even genieten van een zwempauze. Dit was ook het moment dat we realiseerden hoeveel (of eigenlijk hoe weinig) kilometers we al hadden gemaakt. De 70km in 2 dagen konden we wel op onze buik schrijven. We besloten om de route in te korten en om met een kleine lus ipv een grote naar de camping te gaan.
Op het meer hadden we een hele andere ervaring dan het varen de uren ervoor. Er was een grote vaargeul aanwezig en daarmee ook meer grotere boten. De schommelingen van het water maakten dit een hele andere ervaring! Het was een dag vol afwisseling. Na het meer kwamen we dan ook weer op de kleinere waterwegen.
We kano’den verder tot vlak voor het Giethoornse meer, toch even genieten van een zwempauze. Dit was ook het moment dat we realiseerden hoeveel (of eigenlijk hoe weinig) kilometers we al hadden gemaakt. De 70km in 2 dagen konden we wel op onze buik schrijven. We besloten om de route in te korten en om met een kleine lus ipv een grote naar de camping te gaan.
Het laatste uur was wel aanpoten. De billen en de schouders van ons beiden waren goed aanwezig. We trokken ons bluetooth speakertje uit de tas en hebben er nog wat van gemaakt.
Door moet je toch, dan kun je er maar beter het beste van maken. En na 26km kwamen we rond 18:00 aan op de camping. Uitgeput en voldaan.
We hebben de tent opgezet, Dorien had gekookt en we zijn neergeploft. Uiteindelijk nog een kopje koffie drinkend op het terras. Want jemig! In die boot heb je dus geen rugleuning en bij de tent hadden we ook al geen stoel. Een verademing!
Het was een vakantieweekend, echt genieten en daarmee hadden we bedacht dat we de zondag rustiger aan gingen doen. We moesten nog wel langs een winkel want het brood was op, maar voor de rest, rechtstreeks terug. Dan kunnen we ook nog ff chillen en een spelletje spelen tussendoor.
Vlak voor vertrek hadden we een gelukje. Een medecampingbewoner liet een stokbrood achter, voor wie hem nog wil. Nou wij wel!
We zijn die dag via het Giethoornse meer weer teruggevaren. Hebben nog een afslag genomen die niet op de kaart stond en heerlijk een spelletje gespeeld aan de kant. En tegen 16:00 brachten we met een grote glimlach de kano weer terug.
