Ik kan eerlijk zeggen: Dit was het grootste baalmoment van mijn jaar!
Het was gister weer de laatste zondag van september, de zondag van de monstertijdrit.
Zodra de inschrijving geopend was, heb ik daar meteen bovenop gezeten om die startplek om 11.11 te bemachtigen.
Inschrijving, check.
Vervolgens was het plan om dit jaar toch echt eens te gaan trainen voor deze monstertijdrit. Zeg maar met een schema.
Ik was hier half augustus dan ook (echt!)mee begonnen. 3x in de week fietsen en minsten 1x in de week op Roo.
Wie is Roo?
Zoals misschien wel bekend, heb ik dit jaar mijn overgang van student tot werkende burger gemaakt, wat mij de gelegenheid gaf om een tijdritfiets te kopen.
Ik heb een z.g.a.n. Cube Aerium gekocht en deze zal de rest van zijn leven bekend staan als Roo.
Roo is een superlieve TT-fiets en fietst heerlijk. De premiere van Roo was tijdens de triathlon in Ten Boer en daarna heb ik nog het zadel en het ligstuur wat aangepast. In Ten Boer fietstte het top in de TT-houding, maar dit was nog geen 25km lang.
Op Roo fietsen is wel even heel iets anders, dan op mijn Sensa Trentino, waar ik de vorige keren de monstertijdrit op reed. Daarom stond er ook op de planning: 1x in de week op Roo trainen.
Ik was dus goed op pad en toen kwam het bericht dat ik voor mijn werkgever, IBM, op een project in Gouda kon werken. Dit leek mij hartstikke gaaf, maar ik raakte wel wat in paniek met betrekking tot mijn fietsen. The life in the hotel gaat niet samen met het trainen op de tijdritfiets.
Ik ben uiteindelijk lid geworden van de Basic Fit, waar ik braaf 2/3x in de week aan Virtual Spinning heb gedaan. En achteraf is het makkelijk praten, maar wanneer ik dan in het weekend op mijn Sensa fietste (Roo gaat niet in de regen) kon ik al voelen, dat de houding op de spinningfiets te relaxed is.
En je ziet nu vast wel aankomen wat er is gebeurd.
De eerste van de drie rondes ging als een tierelier. Het fietste lekker op een gemiddelde hartslag van 173, de hartslag waar ik 3,5u kan doorknallen. Ik kwam bij mijn eerste doorkomst en zag 1:19 op de teller, ik was om 11 over gestart, dus 1:08 gaat goed!
Officiele tijd eerste ronde: 1:08:54,08 dus 35,6 gemiddeld. PR 25
En tegen de 10km aan in de 2e ronde ging het mis. Mijn onderrug en (met name) mijn bips begonnen op te spelen en na nog een paar kilometer kreeg ik de pedalen niet meer rond. Waar ik even nog dacht ik fiets dit rondje uit en stop, zag ik ook dat niet meer zitten.
Ik ben heeeeel rustig teruggegaan naar de start/finish. Even staan, stukje 10/u fietsen, stukje rollen, even staan. Ik baal als een stekker, maar het deed zo’n pijn, het wilde niet. En ik heb er nu nog steeds last van. Wat een dag later ook niet gek is.
Ik denk dat het de gebrek aan training in de TT-houding op de TT-fiets is geweest, dit is ook het punt waar ik ook mijn twijfels over had.
Positieve noot: ik reed lekker op de eerste ronde en heb daar ook een mooie tijd neergezet.
Voor de rest: ZONDE!
Op naar volgend jaar! Dan zal ik hoe dan ook een langere afstand op mijn TT-fiets trainen en mijn revanche nemen!