MONSTERRRRTIJDRIT
En voor je het weet is het dan ook al weer zover.
Ik had mijn ouders gevraagd mee te gaan, oftewel taxi te spelen. Lekker ruim achter in de stationwagen zitten ;).
10.15 was ik bij de inschrijving om mijn envelopje met chip + stickers te halen en om 10.45 was dan ook al alles gereed voor de start. 2x een bidon van 0.75l met isostar en 3 van die isostar appel gelletjes van de AH. Voor na 77km had ik een 0,5l bidon afgegeven.
Ik startte om ongeveer 11.15 als nr. 17. De in verhouding langzame mensen starten eerder, zodat de finishtijden niet superver uit elkaar liggen.
Het was lekker weer met een klein zonnetje er bij. Met mijn mp3-speler met 90’s dance op repeat ging ik dan ook dolenthousiast van start. Het begon met een warming up en daarna kon ik wat in mijn ritme settelen. Hier probeerde ik mijn cadans hoog te houden. – Dat is toch wel een nadeel aan MB. Haar spinning gaat op een voor een wielrenner relatief lage cadans. – Zoals bekend heeft een vierkant 4 kanten.
De eerste kant was zij wind, de 2e tegen, 3e zij en de 4e voor. Vooral bij de tegenwind: “Sannie, houd je cadans hoog!” Nouja hoog voor Sannie dan.
De eerste ronde was zo voorbij en ik kwam met mijn rondetijd op de Timex op 1:10. Netjes! Maar dit betekent ook dat ik 3:30 niet ga redden. Ik zag toen in dat het wel 3:40/3:45 kon worden. Toen dacht ik ook “hmm, nog geen last van mijn rug”. Dat had ik natuurlijk niet moeten denken, want toen kreeg ik last van mijn rug. Vanaf een km of 50 heb ik alleen nog maar in de beugels gereden en een enkele keer met de handen op het stuur. Als je in je stuurtje had getraind, had je geen last van je rug gekregen. Uiteindelijk heb ik daar nooit meer dan 10 minuten  (als het puur aan mijn rug lag) op verloren, dus ik kan er niet mee zitten.
Op de 2e ronde reden nogal wat kltzakken van deelnemers. Ik werd snel gepasseerd door 2 mannen. De voorste probeerde maar te ontkomen aan de achterste, maar die bleef maar in zijn wiel. Dat doe je toch niet! Met zoiets in het wiel hangen. Gelukkig werd dit gezien door de organisatie bij de bidonpost, zij zijn er met een busje achter aan gegaan. Vervolgens op de 2e zijde met tegenwind, was er zo’n kltzak die in mijn! wiel ging zitten. Ik had dit eerst niet door, omdat ik muziek aan had, maar op een gegeven moment ging hij vlak voor mij rijden. Dit inhaaltempo kon hij niet volhouden, dus ik er maar weer omheen. Toen heb ik hem nog proberen te lozen, maarja daar moet je dan wel heel hard voor wegtrekken, wat ook niet ging. Later toen ik werd ingehaald door een ander, ging hij daar achteraan. En op de laatste zijde van het vierkant was hij uitgeblusd en ben ik makkelijk er omheen gefietst. (Gelukkig) heb ik hem daarna niet meer gezien.
Aan het einde van de 2e ronde voelde het allemaal toch al wat ongemakkelijk. Deze had uiteindelijk 3 minuten verval op de eerste en dit voorspelde ik dan ook voor de laatste. Ik ben doorgegaan op dezelfde hartslag, wisselend in de beugel, op het stuur en doorzetten. Doorzetten wil dan ook wel, het is immers al de laatste ronde :D. Deze ronde was erg warm, zo warm dat ik mijn snelpak nog heb opengeritst.
De laatste 10kilometer duurden voor mijn gevoel langer dan de eerste 112 en ik was dan ook blij te finishen. Â
Ik heb uiteindelijk per ronde zo’n halve liter sportdrank gehad en 1 gelletje. Hier zit gelukkig voldoende zout in, want het zout in mijn lichaam, zat nu op mijn huid aan de buitenkant. Nu heb ik last van mijn rug, maar voel mij 100x beter dan de vorige keer! Â
Conclusie: TOPPPP!!! De monstertijdrit komt zeker weer op de fietskalender te staan 😉