Woohoo, eindelijk was het dan zover!
(zie onderaan voor filmpje)
Zoals aangegeven in de eerdere post zaten we hier al een tijdje op te broeden. Naast bikepacken en backpacken kun je ook fastpacken. Met zo min mogelijk spul rennend backpacken, oftewel fastpacken.
De voorbereidingen waren gedaan, de conditie was aanwezig, de rugzak gekocht. Ook een B&B en een hotel waren geboekt. Het enige dat resteerde was 3 dagen rennen van Holten naar Hardenberg.
Op oudjaarsdag zijn wij heerlijk rustig opgestaan en om een uur of 12 richting Hardenberg gereden, vanwaar we de trein hebben gepakt naar Holten. Door een prachtig gebied zijn we gaan rennen (joggen?) richting Hellendoorn. Stiekem kwamen mij toch al wat stukjes bekend voor, nadat ik in het voorjaar op de Sallandse Heuvelrug als eens was wezen buitenspelen. Zo passeren ook een aantal inmiddels bekende mtb-routes daar het Pieterpad.
Tegen het donker aan kwamen we in Hellendoorn, waar we meteen de AH hebben geplunderd, voordat we ons overnachtingsadres opzochten. Via booking.com had ik een B&B geboekt en dit bleek een goede zet. De kachel stond al aan en ik kon niet wachten op een warme douche. Het was een heerlijke plek om lekker te koken en de toch wel de bij oudjaar horende oliebol te nuttigen :).
Op nieuwjaarsdag stond etappe 2 van Hellendoorn naar Ommen op de agenda. Dit was de langste dag van de 3 met 25km. Wederom een prachtige dag langs het Lemelerveld, de Lelemerberg, de Archemerberg en veel natuurschoon.
Gelukkig hadden we beide onze oortjes en podcast/muziek bij ons, dat was bij de start in de ochtend wel nodig. Maar als je eenmaal in je ritme zit, komt alles wel weer goed en hebben we de muziek later ook weer opgeborgen. Bij een mooi uitzichtpunt hebben we warme choco gehaald, een oliebol genuttigd en getuige mogen zijn van een midwinterhoorn in actie.
Zoals te zien op de foto renden we in korte broek. Het was echt bizar warm voor nieuwjaarsdag, toch wel zo’n 13 graden. Alleen met het lange stilzitten hadden we even de donsjas aangedaan, maar verder was dit zeker niet nodig.
Nog voordat het donker werd arriveerden wij op zaterdag in Ommen bij het hotel. Ook hier hebben we genoten van een warme douche en een zacht bed. Bij toekomstige avonturen zal mogelijk de tent mee met fastpacken, vooralsnog heb ik deze niet gemist ;).
Na al dat rennen krijg je wel honger, dus we hebben denk ik 3 maal avondeten (Doner bij de afhaal, chique in het hotel en later nog een hamburger) gehad, voordat we lekker vroeg ons bed in kropen.
De laatste dag renden we alweer naar huis. Nog 20 kilometers terug naar Hardenberg die mentaal erg zwaar vielen. Van de drie dagen was dit ook de minst mooie route. Al meer asfalt en eindeloze velden ipv de Sallandse Heuvelrug. Een het was een zondag, wat betekende dat er verder ook niks was te beleven. Het bordje Hardenberg bracht dan ook een vreugdesprongetje met zich mee, waarop een lange eindsprint van 2km naar de auto volgde.
Doen we dit nog een keer? Hoe beviel het met de tas en de spullen?
De spullen zoals te zien op de foto had ik allemaal mee + een boek + een massageballetje.
Het boek was zwaar overbodig, ik heb namelijk geen letter gelezen. Het massageballetje daarentegen was onontbeerlijk. Ik krijg bij het rennen altijd last tussen mijn schouderbladen, om dat te verhelpen sta ik ‘s avonds tegen de muur te rollen met dat balletje. Ik denk dat ik het zonder heel anders had beleefd!
Het hardlopen was goed te doen, dus de volgende stap wordt fastpacken in een onbekende omgeving :). De Ardennen, Duitsland. Ik sta altijd open voor goede tips ;).
We hadden de GoPro ook bij ons. Dat filmpje zie je hier: