Afgelopen weekend gingen Dorien en ik last minute op avontuur. Nouja, last minute in ieder geval voor mij.
De laatste weken was er hier in Nederland sprake van ijs, kwam de welbekende ‘pluim’ in het weerbericht en had ik als Friezin mijn zinnen gezet op een rondje schaatsen met mijn pa. Het ijs viel echter allemaal wat tegen in verband met tussentijdse dooi. Waarop mijn vader en ik onze plannen van het ijs in het water lieten vallen.
Dus daar zaten we vrijdag dan te lunchen. Dorien alles al ingepakt om te gaan fietsen en kamperen en ik nog een paar uurtjes werk te gaan, maar verder geen plannen meer voor het weekend. Dorien zei met knipperende ogen hoe leuk ze het zou vinden als ik meega en ik ga graag daar waar Dorien staat.
Oftewel de keuze was snel gemaakt. Dorien zocht nog snel extra warme slaapzakken en matjes van zolder gedurende de tijd dat ik nog even door moest werken en daarna gingen we dan! Samen winterkamperen! Oftewel fietsen onder 0 en met toch wel -5 in een tent slapen. En brrr, kan ik dat allemaal wel hebben die kou? Help!
Van P-Waterberg naar Hull
We zijn met een afgeladen auto naar een parkeerplaats op de Veluwe gereden om vandaar onze eerste etappe te starten. Allereerst moesten natuurlijk de fietsen worden opgetuigd. De gravelbikes kregen een lamp, 2 tassen aan de bagagedrager, 2 vorktassen en een roltas het stuur. Dit alles om heel veel kleding, 3 slaapzakken (een winterslaapzak voor Dorien en 2 zomerslaapzakken voor mij), extra isolerende matjes, een tent, benzinebrander en eten mee te nemen.
Na wat werk begon uiteindelijk in het donker onze eerste etappe richting het Natuurkampeerterrein Het Hallse Hull. Het feit dat het donker was maakte het fietsen door mul zand en over offroad paden wel wat ingewikkeld. Daarom hebben we onze route uiteindelijk toch maar via de fietspaden laten lopen.
De rit zorgde er wel voor dat we volledig in de kerststemming kwamen. In Loenen stond ongeveer bij elk huis een verlichte kerstboom. Alsook Eerbeek, de laatste plaats voor onze eindbestemming was helemaal in de kerstsfeer.
In tegenstelling tot al dit kerstlichtgeweld was er op de camping niet geheel onverwacht weinig verlichting, wat betekende dat we onze tent gewoon maar in de duisternis naarbij een vuurkorf en picknicktafel hebben neergezet. De volgende ochtend in het licht bleek het best een leuk plekje te zijn!
Dorien maakte gauw het vuur gereed en ik heb de tent opgezet. Daarna was het lekker opwarmen onder de douche. Pijn lijden met opwarmende vingers. En honger stillen met een maaltijdzak van de bever.
Van Hull naar Velp (kachel)
We hebben nog even genoten van het vuur, maar gingen daarna toch al wel snel de slaapzak(ken) in. Een hele ervaring!
‘s Ochtends hebben we deze gang van zaken omgedraaid. Na het eten bij het vuur hebben we de hele spulleboel weer ingepakt om ri de familie van Dorien in Velp te fietsen.
Zoals je bij het fietsen in de kou je lichaam altijd even moet opwarmen, moest mijn humeur dit deze dag ook (sorry Dorien!). Alles was koud en deed pijn. Maar de mooie witte wereld maakte een hoop goed. Eenmaal voor de kachel in Velp zette deze stijging in het humeur zich gelukkig goed voort! Ik wilde echt niet nog een nacht in de tent slapen, maar samen verder op pad was toch wel heel fijn! We hebben dan ook een kamer geboekt in het Nivonhuis de Bosbeek.
Van Velp naar de Bosbeek
Tijdens de rit naar het Nivonhuis hebben we in Renkum nog wat boodschapjes ingeslagen. Bij het Nivonhuis kun je namelijk gebruik maken van de gezamenlijke keuken. Dat is dan net weer wat avontuurlijker dan uit eten gaan. Wij hebben de dag dan ook afgesloten met een eigengemaakte pastamaaltijd met als toetje een potje Rummicub!
En het lekkerste toetje was nog wel dat ik heeeerlijk heb geslapen in het warme bed in het Nivonhuis en de volgende ochtend als herboren wakker werd. Dit wel in tegenstelling tot Dorien die juist als herboren uit de tent was gekomen. Laten we het er maar op houden dat deze combinatie van slaapplekken de gulden middenweg voor het weekend was ;).
Van de Bosbeek naar P-Waterberg
Na een flinke havermoutmaaltijd was het weer tijd voor ons inpakritueel. Route op de Garmin en gaan met die banaan! Over de Ginkelse Heide, langs Planken Wambuis en na een pitstop met warme Choco bij de Mossel kwamen we ook alweer aan bij de auto.
Waar we in vogelvlucht alle spullen in de auto hebben gegooid en de kachel op de hoogste stand hebben aangezet. HEERLIJK!
Vandaar was het rustig naar huis toefen om de dag te eindigen met de beentjes omhoog en het katje op schoot. Nagenieten.