16 – 23 november
Deze vakantie stond al een tijdje gepland, zoals dat gaat met dingen die je vantevoren boekt.
In 2016 was ik met de loopgroep naar Lanzarote geweest, fietsen in de zon, waar het in Nederland al koud is. Nouja koud hoort te zijn.
Ik was verhalen aan het ophalen met een collega en uiteindelijk kwamen uit bij: Waarom doen we dat nu dit jaar niet gewoon samen?!
Zo gezegd, zo gedaan. Lanzarote werd Tenerife. Reis geboekt. Fietsen gehuurd.
Zon reis is dan heel lang ver weg en in de tussentijd kan van alles gebeuren. Er gebeurde ook zeker wat. Ik deed mee aan de Red Bull Kop Over Kop en belandde daarbij op mijn hoofd. Gevolg: hersenschudding. Herstel duurt lang. Zelfs nu ik dit op 1 januari 2019 schrijf ben ik nog niet hersteld. In overleg met de huisarts ben ik toch op vakantie gegaan.
Doe het vooral rustig aan! Zo rustig alsof je thuis bent.
Acclimatiseren
De vrijdagochtend vertrok het vliegtuig van Eelde. Hier begon de pret al. Dikke mist, dus het vliegtuig vertrok later dan gepland.
De reis was spannend, zo met een herstellend hoofd. Waar een reisdag voor de normale mens al wel heftig is, viel het mij ook zwaar.
Eenmaal aangekomen op Tenerife moesten wij nog behoorlijk lang wachten op onze transferbus. Die bus moest ons nog naar de andere kant van het eiland brengen. Ons hotel/appartement was namelijk in Puerto del Cruz.
De 2 jaar eerder op Lanzarote hadden wij de fietsen dezelfde dag opgehaald en een rondje gefietst. Dat leek mij bij het boeken van deze trip ook wel een strak plan. Er niet rekening mee houdend dat we nog met een bus moesten (en dat ik later een hersenschudding kreeg) had ik dan ook met de fietsverhuur afgesproken dat we de fietsen al diezelfde avond zouden ophalen.
We zijn uit eten geweest en hebben de fietsen opgehaald. Uitendelijk een behoorlijk heftig begin van de vakantie!
Het begin was zo heftig, dat we besloten om de dag erna meteen een rustdag te houden.
Orotava
De derde dag gingen we los. Eerst boodschappen doen, fietsen en daarna chillen. Ik had vantevoren wat routes van het internet geplukt. Deze rit was een intro.
Een prachtige dag, op en neer. Geen extreme dingen. Super goedkoop ergens gelunched. De temperatuur in november ligt hier zo rond de 20 graden, wat ik eigenlijk wel perfect vind.
Als ik klim krijg ik het namelijk altijd bloedheet. De vorm was in hersenschuddingland ook ver te zoeken, daar krijg je het ook warm van!
Al met al een goed begin van een vakantieweek. Rustig aan, andere omgeving, heerlijk.
Bergbeklimmen of toch niet…
De maandag. Een nieuwe week vol goede moed. De zondag hebben we lekker gefietst, goed gechilled. We zetten geen wekkers, rusten uit.
Daarom stond er voor de maandag gepland: De Teide. Het is DE berg op Tenerife. Zoone heule groote. Hoever zouden we hem beklimmen? Geen idee.
Deze maandag kwamen we helaas niet eens bij de berg…
Al onze routes vertrokken vanaf de boulevard, die toch enkele meter lager lag dan ons hotel. Wij namen ditmaal een (wel mooie!) andere afdaling naar de boulevard waar aan het einde een afwateringsrooster zit. Als ik zeg dat dit geen happy ending was, is het lijkt me wel duidelijk. Een vastzittend voorwiel en een smakkerd op de kin. Teruggekomen bij het hotel bleek haar lip gescheurd, dus het werd een dagje ziekenhuis.
Een ziekenhuis met bliepjes en drukte is wel heftig, maar toch wilde ik graag fietsen. Daarvoor ben ik hier!
Dus voor het donker aan ben ik nog op de fiets geklommen. Het werd een halve improvisatieroute.
Ik kwam uit in Los Realejos. Een plaatsje met heel veel steile straatjes. Eenrichtingsverkeer. Best heftig, maar ook een avontuur. Al met al toch wel zwaar.
De terugweg door het land was wel weer heerlijk, waar ik allerlei geitjes heb gespot.
Mount Teide poging 2
De schade aan de lip viel mee. Fietsen kon nog. Een dag later zijn wij voor de herkansing gegaan.
De berg de Teide is 1 hele lang klim, die niet heel ver van Puerto del Cruz begint. Het begin van de route was al bekend, onze vaste aanlooproute. Dat vind ik toch wel fijn.
Wel kon ik merken dat ik, maar gedeeltelijke functionerende Sannie, er al wat pittige dagen op had zitten. Hoofd deed al pijn, benen waren zwaar.
Man, waarom doe ik dit toch ook alweer?!
We hebben rustig geklommen, C vooruit en ik erachteraan. Klimmen is al niet mijn ding, maar een hoge hartslag steeg meteen naar mijn hoofd.
Steeds een stukje verder, zigzaggend omhoog. We waren niet de enigen.
Na een dikke 1000m klimmen kon ik niet meer. Erg confronterend. Pauzes hielpen niet meer. Elke meter omhoog knalde in mijn hoofd.
We hebben uitgebreid gelunched, op de berg, tussen de wolken, prachtig! Van daaruit zijn we weer afgedaald, naar Puerto del Cruz.
Hier vond ik het toch wel erg jammer van die hersenschudding. Had ik die niet gehad, was ik die hele berg opgeploeterd.
Na al dat geweld was Sannie op. We hebben een rustdag gehouden.
Naar de boulevard. Naar de kust. De toerist uithangen. Bij drukke winkels bleef ik wel buiten wachten. Beetje uitwaaien. Rustig aan.
Volgens mij is dit 1 van de grootste toeristische plekken. Winkels galore. Ik heb nog een mooie handgemaakte leren tas gekocht.
Wel haalde ik de gemiddelde leeftijd aanzienlijk omlaag, het was erg bejaardenparadijs.
De zee was onstuimig. Niet zo onstuimig als eerder die week. Er woede een storm over de Adriatische zee en eerder die week was er al een balkonnetje door de zee van een hotel afgeplukt.
Chillen, een spelletje, rustig aan.
Het was maar een week, dat vliegt voorbij.
Nog 1 dag te gaan, toch nog een keer fietsen. Eerst een rondje gezamenlijk en daarna nog een keer het rondje alleen.
Een laatste keer genieten en dan de vrijdags weer naar huis.
Ik ben er heerlijk uitgeweest. Een change in scenery was erg welkom. We hebben ons goed vermaakt en ik heb ook wel redelijk goed rustig aan gedaan. Al met al top.
(Wel moet ik toegeven dat ik voor een fietsvakantie Lanzarote misschien toch mooier vind.)