Lund
Na vorig jaar het in tijden van Corona bij de Ardennen te houden, mochten we dit jaar eindelijk los met onze vakantie in Zweden! Hier hadden we 3 weken voor uit getrokken en eigenlijk was het nog niet genoeg.
Genieten was het natuurlijk wel, maar had je ons een maand extra gegeven, dan hadden we deze zeker wel kunnen vullen.
We zijn de maandag in 1 ruk van Groningen naar Malmo gereden, om de volgende dag al echt wat te kunnen ondernemen. Dorien heeft 10 jaar geleden een half jaar in Lund gestudeerd en dat moest ik natuurlijk zien :). Een leuke studentenstad om wat te dwalen, maar de stromende regen van de dag maakte het niet het meest makkelijke. We zijn wel al begonnen met de koffie en fika, oftewel de vakantie was begonnen! Verder hebben we natuurlijk de universiteit aangedaan en zijn we nog lang de Botanische tuin geweest. Helaas mocht je nog niet naar binnen in verband met Corona. Dit was trouwens ook 1 van de weinige keren dat we met Corona werden geconfronteerd.
Vaxjo
Van Lund zijn we meteen doorgereden naar Vaxjo, onze eerste echte stop, waar we de tent niet na 1 dag weer moesten inpakken. Gelukkig klaarde het weer hier ook op. Op advies van de jongen bij de receptie van de camping zijn we de woensdag een vaste hardloopronde gaan rennen om daarna weer voor een koffie met fika te gaan. De hardloopronde was de Sjorundan Trail, welke ook wordt aangegeven door de Naturkartan. Een 11.5km trail rond het meer. Deze hebben we nog gecombineerd met de trail rond het Vaxjomeer. Dit leverde ons toch wel een lekkere tocht van zo’n 17km. Een mooie afstand in one voorbereiding op de Posbanktrail eind oktober, maar niet te lang, zodat we in de middag nog wat van Vaxjo konden zien.
We zagen al meteen dat alles in Vaxjo tot in de puntjes is geregeld, het doet me denken aan het Franse ville fleuris. Ook is er een grote focus op beweging met bewegwijzerde routes, watertappunten en fitnessparkjes.
Op straat was het in het centrum rustig, dat lag vast ook aan het weer, want eenmaal binnen in een cafe was het hartstikke gezellig.
De donderdag hebben we de wijdere omgeving aangedaan door op onze mountainbikes een gravelroute te fietsen. Bij de vvv konden ze ons niks specifieks bieden, maar gelukkig is er altijd het internet. En deze dag hebben we afgesloten met het uittekenen van onze te komen bikepacking route in de kaart van Oskarhamn op de tafel van het restaurant waar we net lekkere burgers hadden gegeten. Een geslaagde eerste stop, maar na 2 dagen hadden we het ook wel weer gezien.
Glasmuseum Bude
Vanuit Vaxjo zijn wij doorgereden naar Paskallavik, zo’n 10km ten zuiden van Oskarhamn, naar het huis van mijn tante. Op weg daar naartoe kwamen we langs de glasroute en hebben we het glasmuseum in Bude aangedaan. Hier waren meerdere tentoonstellingen over het glas uit Bude door de jaren heen, een atelier waar je kon kijken hoe glas live voor onze neus werd geblazen en als klapper op de vuurpijl kon je je eigen glas graveren. Bij deze hadden wij onze souvenirs weer binnen ;).
Paskallavik
De vorige vakantie die ik doorbracht in Zweden bracht ik een bezoek aan mijn tante in Oskarshamn, na de verhuizing vindt dit bezoek plaats in Paskallavik! Hier kwamen wij de vrijdagavond aan en hebben wij heerlijk gegeten, spelletjes gespeeld en op een (echt!) bed gelegen. Heerlijk!
Verder zijn wij nog een deel van de avond bezig geweest met onze bikepacking setup klaar te maken. Tassen op de fiets, wie neemt wat mee? Hoeveel eten moet er mee en allemaal dat soort zaken.
De route was al klaar, een gravelroute van grvl.se specifiek een 166 km lange rit vanuit Monsteras. Hier had ik een staartje aan vastgeknoopt, zodat we konden starten vanuit Paskallavik.
De zaterdag zijn wij vertrokken op dit avontuur, waarover Dorien hier een verhaaltje heeft geschreven. Omdat de geplande 3 dagen zo vlot waren verlopen dat we na 2 dagen alweer terug waren, hadden we een luierdagje en een dagje extra logeren. En dat was geen straf!
Het goede weer hield namelijk aan, wat een dagje luieren in de hangmat in de hand werkte. Ook zijn we nog kort naar het haventje geweest voor een frisse duik. De kwalletjes die ons daar weer hebben weggejaagd, bleken achteraf onschuldig te zijn.
Hier zijn nog wat filmbeelden.
Norrkoping
Vanuit Paskallavik zijn we doorgereden naar Sorsjons wat een stukje boven Norrkoping ligt. Het feit dat we vantevoren niks hadden geboekt gaf ons gelukkig wat vrijheid. Waar de dagen in Paskallavik zonnig en warm waren, sloeg het weer om en kwam er toch behoorlijk wat regen aan. In ieder geval zoveel regen dat kamperen niet fijn is. Bij Sorsjons hebben we dan ook in een trekkershut geslapen, wat ons meer dan de nodige comfort bood. De camping was inmiddels behoorlijk verlaten, maar ik geloof dat het hier in het hoofdseizoen best druk kan zijn. Mtb-routes, wandleroutes, avonturenpark etc, het is er allemaal. Dit hadden we bij het snel online boeken helemaal niet door.
Tot onze verrassing was er dan ook een hele toffe mtbroute bij de camping uitgezet, die wij hebben gerend als trail. Vervolgens zijn wij naar Norrkoping gereden om te shoppen.
Dat is iets wat we vantevoren niet specifiek hadden bedacht, maar door het weer in de hand werd gewerkt. Op zoek naar de grote sportzaken en kringloopwinkels. Dorien heeft nog een tweedehands Floorballstick op de kop getikt, ik nieuw een goede zomerslaapzak voor een hele vriendelijke prijs. Oftewel waar Zweden altijd als heel duur wordt omschreven, zijn wij deze vakantie echt op koopjesjacht geweest. We zijn uiteindelijk teruggekomen met hardloopschoenen (Nike Vomero) met 40% korting, trailschoenen van Scott in de outlet, trailrugzakje van Salomon met 40% korting, een wetsuit met 45% korting en ik vergeet vast nog wat. In ieder geval met de regen ook wel een leuke bezigheid :).
Ik geef toe zulk grijs weer maakt mijn humeur ook altjd wat grijs, maar daar ben ik gelukkig wel weer uitgekomen. Wij zijn dan ook nog gaan wandelen en mtb’en in deze regio. Vlakbij onze camping was het meer Agelsjon met daaromheen een wandelroute. Wat in eerste instantie een tamme route leek (lees: goed te doen voor Sandra, niet zoveel uitdaging voor Dorien), bleek best pittig te zijn! Nouja we wilden hem combineren met de Rodgolenleden, welke uiteindelijk zo pittig was, dat we maar half rond Agelsjon zijn geweest (achteraf bleek dat de vlakke en hele makkelijke kant te zijn).
Het was een prachtige route, veel hoogteverschil, heel veel kleuren, echt bos en wandelroutes zoals we dat in Nederland niet kennen. Dit maakte het voor mij, met name mentaal, erg pittig. Ik ben dan continue bezig met waar zet ik mijn voet neer? Hoe stort ik niet naar beneden? Het kost gewoon veel tijd en energie en als het echt nodig is, biedt mijn reddende engel een armpje aan.
Waar we nog heel kort het idee hadden gehad om hier te rennen, was ik achteraf blij dat we zijn gaan wandelen. Hoe hadden we dat ooit moeten doen zo technisch?
Waar ik bij het wandelen wel eens uit mijn comfortzone moest treden, waren de dag erna de rollen omgewisseld. Met behulp van Komoot had ik een rondje voor op de mtb uitgestippeld. Ook weer richting het meer Agelsjon, langs al bekende plekjes. Komoot geeft dan een advies en ik heb toen nog wat met de stippeltjes gesleept, omdat ik nog wat leuke kringeltjes op de kaart zag staan.
Waar tijdens het mtb’en Dorien het niet meer zo leuk vond, bleken we weer op dezelfde wandelroutes te zitten, die ik te voet wel als een uitdaging zag. De rollen waren zogezegd omgedraaid en na driekwart van de route heb ik de terugweg aangepast. In plaats van via de wandelroutes te fietsen, gingen we nu ook via de vlakke zijde van Agelsjon weer terug naar de camping! Het was wederom een avontuur!.
Orebro
Van de regio Norrkoping werd het tijd om richting Orebro te gaan. Waar 99% procent van de vakantie vrij was om verder in te vullen, stond er 1 ding vast, de Dovratrail. Een 17,5km lange trailrun bij Ostansjo, wat zo’n 25 minuten rijden is vanaf Orebro. We zijn naar een camping bij Kumla gegaan. Een camping bij een zwembad, helemaal goed, want na die trai zijn wij vast zo kapot, dat we alleen nog maar naar het zwembad willen.
Kumla zelf is eigenlijk best wel een troosteloos plaatsje. Ze doen hard hun best er iets van te maken, maar toen wij een kopje koffie wilde halen was het er uitgestorven. Maar de camping was prima, met een servicehus met keuken en wat stoelen, waar verder eigenlijk nooit iemand was. Wat wil je nog meer? We kwamen hier op zaterdag en op zondag mochten we al los bij de trail! Het verslagje van de trail vind je hier.
De trail was supertof, superzwaar en gewoon een heerlijke dag samen. We vierden die dag tevens dat we alweer 1,5jaar samen zijn :). Aan het einde van de dag zijn we nog naar Orebro geweest om het te vieren met koffie en fika.
Halmstad
En voor je het weet ga je alweer richting je laatste punt van de vakantie. Wederom op grvl.se hadden wij een route gevonden. De Dirty Halland. Het idee was om Torup te starten en 3 dagen te bikepacken, waarna we de laatste nacht bij Torup in een Airbnb zouden verblijven alvorens weer richting Nederland te gaan.
Deze route was zwaarder dan de bikepackingroute bij Paskallavik, hij bedroeg zo’n 160km met 1400hoogtemeters. Met name de hoogtemeters maakten het zwaar. De eerste dag ging al op en neer, langs prachtige wegen. Ook het weer was weer prachtig. Tegen de 20 graden en heerlijk veel zon. We waren weer in ons element.
Ook lijkt me dit een typisch Zweedse route. We kwamen eigenlijk alleen maar over de grote brede gravelwegen en eigenlijk nooit over een singletrack.
Wat het wel extra mooi maakte is dat we op de route bij Dobla een Vindskydd hadden uitgezocht om te overnachten. Een hutje bij een stroompje water. Hier hebben we gedouched onder de waterzak aan de boom, Dorien heeft fikkie gestookt en ik heb wel water gekookt en daarmee het eten (lees zakken van de Bever) klaargemaakt. Wat een genot om zo in de natuur te zijn.
Op een gegeven moment kwamen er nog wat locals langs met hun kinderen. Zij gingen paddenstoelen plukken in het bos en vertelden dat ze binnenkort met het gezin hier weer eens te gaan overnachten. Een groot verschil met Nederland, waar wij toch wel wat jaloers op zijn.
In de hut lag een groot zeil die we aan de voorkant bevestigd hebben, waardoor we net wat meer warmte hadden. Het werd inmiddels toch wel wat koud in de nacht. ‘s Ochtends was het heerlijk ontwaken in de natuur en op naar Halmstad. Halverwege de route van dag 2 stond daar een goede lunch op de planning om vandaar door te fietsen naar het 2e Vindskydd.
Helaas moest ik zelf in Halmstad stoppen (ik werd ziek), waar ik met een boekje in een cafe heb zitten wachten. In tussentijd heeft Dorien via de snelste route de auto opgehaald in Torup. Gelukkig konden we onze overnachting een dag naar voren halen. We verbleven in Bergasa Bed & Breakfast, een aanrader.
Huiswaarts
En zomaar veranderde onze planning en zijn wij op de vrijdag via Malmo (en wat shoppings) doorgereden naar Groningen om alles nog 2 daagjes te laten bezinken alvorens weer aan het werk te gaan.
Topvakantie!